ویدیویی دیدنی از جوشکاری برق در موقعیت سقفی یا بالای سر

توضیحات:

در عملیات جوشکاری همیشه سعی بر این است که جوشکاری در حالت تخت یا سطحی انجام بگیرد یعنی دست جوشکار بالای قطعه کار قرار داشته باشد. علیرغم این مسئله، اجرای جوشکاری در وضعیت تخت همیشه ممکن نبوده و مجبور به جوشکاری در وضعیت یا پوزیشن های دیگری برای جوشکاری سازه ها، لوله ها، قطعات صنعتی و غیره هستیم. اصولاً بر حسب نیاز و شرایط کاری، انجام عملیات جوشکاری در چهار وضعیت یا پوزیشن کلی قابل انجام است:

تخت یا سطحی (Flat):

در این وضعیت، اعضای اتصال به نحوی قرار می گیرند که سطح جوش در یک صفحه تقریباً افقی قرار دارد و راستای خط جوش هم تقریباً افقی است. در نتیجه قطعه کار در زير دست جوشکار و الکترود قرار گرفته و جوشکاری اجرا می شود. همان طوری که در بند بالا نوشتیم، معمولاً سعی می شود که جوشکاری در اين وضعيت اجرا شود، زيرا جوشکاری با سهولت و سرعت بیشتری انجام می گیرد و مذاب نیز با توجه به نيروی جاذبه به راحتی روي قطعه کار می نشيند. همچنین در این وضعیت، جوشکار تسلط زیادی بر عملیات دارد.

در استاندارد آمریکایی AWS وضعیت تخت در جوش های شیاری (Groove) و نبشی (Fillet) به ترتیب با نماد ۱G و ۱F نشان می دهند.

در شکل های زیر، وضعیت تخت را برای جوشکاری ورق و لوله با جوش های شیاری و نبشی را مشاهده می فرمایید.

افقی (Horizontal):

در این وضعیت، اعضای اتصال در جوش شیاری به نحوی قرار می گیرند که سطح جوش در یک صفحه تقریباً عمودی قرار دارد، یعنی اعضای اتصال به صورت عمودی هستند و راستای خط جوش تقریباً افقی است. برخلاف جوش شیاری، وضعیت افقی در جوش نبشی یا گوشه به نحوی است که حداقل یکی از اعضای اتصال به صورت افقی قرار می گیرد و راستای خط جوش تقریباً افقی است. در وضعیت افقی جوش گوشه، الکترود با زاویه ۴۵ درجه نسبت به راستای جوش نگهداشته می شود.

در استاندارد آمریکایی AWS وضعیت افقی در جوش های شیاری (Groove) و نبشی (Fillet) به ترتیب با نماد ۲G و ۲F نشان می دهند.

در شکل های زیر، وضعیت افقی را برای جوشکاری ورق و لوله با جوش های شیاری و نبشی را مشاهده می فرمایید.

عمودی (Vertical):

در این وضعیت، اعضای اتصال به نحوی قرار می گیرند که سطح جوش در یک صفحه تقریباً عمودی قرار دارد، یعنی اعضای اتصال به صورت عمودی هستند، راستای خط جوش هم تقریباً عمودی است و از بالا به پایین (سرازیر) یا از پایین به بالا (سربالا) اجرا می شود. البته جوشکاری سر بالا در این وضعیت توصیه شده و متداول است، در غیر این صورت چسبندگی مناسبی بین مهره های جوش و جوش با قطعه کار ایجاد نمی شود.

در استاندارد آمریکایی AWS وضعیت عمودی در جوش های شیاری (Groove) و نبشی (Fillet) به ترتیب با نماد ۳G و ۳F نشان می دهند.

در شکل های زیر، وضعیت عمودی را برای جوشکاری ورق و لوله با جوش های شیاری و نبشی را مشاهده می فرمایید.

بالای سر یا سقفی (Overhead):

در این وضعیت، اعضای اتصال به صورت افقی قرار گرفته اند و جوشکاری در زیر قطعه کار و بالای سر جوشکار انجام می گیرد. طبیعی است که در اين وضعيت، مذاب بر اثر خاصيت نيروی جاذبه، تمایل داشته باشد که به سمت پايين جاری شود بنابراین برای جوشکاری بالای سر اولاً از الکترود‌هاي مخصوص با پوشش های دیرگداز استفاده می شود تا بتوان پوشش مناسبی بر روی مواد مذاب ایجاد کرده و از چکیدن قطرات مذاب به سمت پایین جلوگیری نمود. ثانیاً نسبت به حالت‌های ديگر، با شدت جريان کمتری جوشکاری انجام می شود تا از ريزش مذاب جلوگيری گردد. ثالثاً جوشکار بايد مهارت بالایی داشته باشد تا بتواند با کيفيت مناسب، جوش را اجرا نمايد.

در استاندارد آمریکایی AWS وضعیت بالای سر در جوش های شیاری (Groove) و نبشی (Fillet) به ترتیب با نماد ۴G و ۴F نشان می دهند.

در شکل های زیر، وضعیت بالای سر را برای جوشکاری ورق و لوله با جوش های شیاری و نبشی را مشاهده می فرمایید.