در این نوشته شما می توانید قالب گیری با ماسه CO2 را به صورت انیمیشن از وب سایت عصر مواد مشاهده بفرمایید.
ویدیو:
نام ویدئو به فارسی: قالب گیری با ماسه CO2
نام ویدئو به انگلیسی (در یوتیوب): –
زمان ویدئو: ۳ دقیقه و ۳۸ ثانیه
فرمت ویدئو: MP4 با کیفیت ۴۸۰ و ۷۲۰
زبان: انگلیسی
زیرنویس: –
مشاهده ویدیو:
لینک دانلود از آپارات:
حجم: ۵٫۵ مگابایت (کیفیت ۴۸۰) و ۸٫۳ مگابایت (کیفیت ۷۲۰)
توضیحات:
یکی از روش های ساخت قالب ماسه ای، استفاده از چسب سیلیکاتی و گاز کربنیک یا دی اکسید کربن (CO2) در مخلوط ماسه است. به این نوع قالب که برای سخت شدن ذرات ماسه سیلیسی در آن از چسب سیلیکات سدیم (آب شیشه) و گاز CO2 استفاده می شود، ماسه CO2 گفته می شود. این روش از روش های بسیار متداول در صنعت ریخته گری ایران برای قالب گیری و ماهیچه گیری است. اساس کار به این صورت است که در مرحله ی آماده سازی مخلوط ماسه برای قالب گیری، چسب سیلیکات سدیم یا آب شیشه به مقدار مشخص به ماسه سیلیسی اضافه می شود. سپس گاز CO2 به درون این مخلوط تزریق شده و با واکنش انجام گرفته درون قالب، ماسه سخت می شود.
سیلیکات سدیم معمولاً به مقدار ۳ تا ۶ درصد وزنی ماسه سیلیسی به آن اضافه می شود. مقدار این چسب بستگی به عواملی چون نوع، شکل و اندازه ماسه، نوع آلیاژ ریختگی، دمای ذوب ریزی، استحکام و خرد شوندگی قالب یا ماهیچه و مقاومت مورد نیاز قالب به ساییدگی و شکستگی دارد. هر چه دانه بندی ماسه ریزتر باشد مصرف چسب افزایش می یابد. پس از اضافه کردن چسب به ماسه، آن ها را تا هنگامی مخلوط می کنند که چسب کاملاً به صورت همگن در داخل ماسه توزیع شود و به صورت گلوله باقی نماند. استفاده از چسب زیاد باعث مصرف زیاد گاز کربنیک و کاهش استحکام قالب به ویژه با گذشت زمان، پوک و پودر شدن مخلوط ماسه می شود.
پس از آماده شدن ماسه، قالب گیری یا ماهیچه گیری با این مخلوط انجام می شود و بلافاصله پس از آن تا حداکثر مدت زمان ۶ دقیقه، گاز CO2 با فشار حدود ۳-۱ بار به مدت معمولاً ۵ الی ۶۰ ثانیه به درون ماسه تزریق می شود. برای این منظور معمولاً قالب با سیخ زدن، سوراخ شده و نازل شلنگ گاز یا پروب در آن سوراخ فرو برده می شود تا گازدهی صورت بگیرد. با دمش گاز CO2 به قالب، بلافاصله واکنشی بین گاز کربنیک و سیلیکات سدیم انجام می گیرد. در اثر این واکنش، سیلیس به صورت سیلیکا ژل (سیلیس ژلاتینی) دانه های ماسه را به یکدیگر پیوند می دهد.
پس از سخت شدن قالب ها و ماهیچه های ماسه CO2، ماهیچه و سطوحی از قالب که در تماس با مذاب قرار می گیرد با پوشان های مناسب پوشش داده می شود. این پوشان ها به منظور جلوگیری از ماسه سوزی و ماسه شویی در سطح قطعه، جلوگیری از نفوذ مذاب به ماسه یا واکنش بین فلز مذاب/قالب و بهبود کیفیت سطحی قطعه استفاده می شود. در صنعت ریخته گری ایران بیشتر از پوشان های پایه الکلی و پایه آبی استفاده می شود. البته پوشان های پایه حلال کلرینه نیز در پوشش دهی قالب ماسه ای استفاده می شود. در پوشان های پایه الکلی و آبی بیشتر از عایق نسوز گرافیتی یا زیرکونی استفاده می شود. در کنار گرافیت و زیرکون از نسوز هایی چون منیزیت (مگنزیت)، سیلیکات آلومینیوم و آلومینا نیز استفاده می شود.
پس از سخت شدن ماسه ی قالب یا ماهیچه، مدل از قالب جدا می شود یا ماهیچه از قالب ماهیچه خارج می شود. ماسه CO2 خواص خرد شوندگی ضعیفی پس از ریخته گری و به هنگام تخلیه ی قطعه از قالب دارد. قابلیت متلاشی شدن یا از هم پاشیدگی ضعیف این ماسه به دلیل ذوب سیلیکات سدیم با سیلیس در دمای بالای ذوب ریزی است که باعث اتصال محکم دانه های ماسه به یکدیگر متصل می شود.
نوشته های مشابه:
- آماده سازی و ماهیچه گذاری قالب های ماسه CO2
- قالبگیری ماسه ای به روش CO2 برای ریخته گری فلزات – ویدیوی اختصاصی عصر مواد
- ماهیچه گیری به روش ماسه CO2 برای ریخته گری پروانه پمپ – ویدیوی اختصاصی
- ریخته گری چدن در قالب ماسه ای CO2 – ویدیوی اختصاصی عصر مواد
- با ریخته گری به صورت کاربردی آشنا شویم – قسمت سوم: ماسه CO2
 |
 |
 |
 |
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.