فولاد زنگ نزن 316 + دیتاشیت شرکت های سازنده

معرفی فولاد زنگ نزن ۳۱۶:

فولاد زنگ نزن ۳۱۶ از پرکاربردترین فولادها است. از جمله کاربردهای این فولاد می توان به موارد زیر اشاره نمود:

تجهیزات، ماشین آلات و ابزار به کار رفته در صنایع شیمیایی مثل مخازن، مبدل های حرارتی، سیستم پایپینگ، شیرآلات، پمپ، اجزای ماشین و غیره
تجهیزات و لوازم صنایع غذایی، دارویی، پزشکی، نساجی و کاغذ سازی
تجهیزات، ماشین آلات و ابزار به کار رفته در استخراج و پالایش نفت و گاز، پتروشیمی و نیروگاه مثل مخازن، مبدل های حرارتی، سیستم پایپینگ، شیرآلات، پمپ، اجزای ماشین و غیره
لوازم خانگی و تجهیزات و لوازم آشپزخانه
تجهیزات و لوازم به کار رفته در اتمسفر و محیط های دریایی

این آلیاژ یک فولاد زنگ نزن آستنیتی کروم نیکل مولیبدن دار است که نسبت به فولاد زنگ نزن ۳۰۴ مقاومت به خوردگی بیشتری در محیط های کلریدی و بیشتر اسیدها دارد. تفاوت عمده آلیاژهای ۳۰۴ و ۳۱۶ در این است که به ترکیب شیمیایی فولاد ۳۱۶، مقدار ۳-۲ درصد مولیبدن اضافه می شود. اضافه شدن مولیبدن به ترکیب شیمیایی فولاد ۳۱۶ مقاومت آن را به خوردگی عمومی و حفره دار شدن (pitting) افزایش می دهد.

اگر علاقمندید در خصوص تفاوت فولادهای زنگ نزن ۳۰۴ و ۳۱۶ بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنم نوشته های زیر از عصر مواد را هم ببینید:

ترکیب عناصر آلیاژی در این فولاد به نحوی است که میکرو ساختار آن در دمای محیط شامل آستنیت است. بنابراین استحکام و سختی این فولادها را نمی توان با عملیات حرارتی افزایش داد و قابلیت سخت شدن یا تبدیل آستنیت به مارتنزیت در آن ها فقط از طریق کار مکانیکی ممکن است. این فولاد مقاومت به خزش و استحکام کششی مناسبی در دماهای بالا و استحکام و چقرمگی بسیار خوبی در دماهای پایین دارد. حساس شدن و خوردگی بین دانه ای از مشکلات شایع در این فولادها است که ناشی از تشکیل کاربید کروم در مرز دانه های آستنیت، فقیر شدن این نواحی از کروم و در نتیجه افت مقاومت به خوردگی آن ها است. حضور عنصر مولیبدن در ترکیب فولاد زنگ نزن ۳۱۶ مقاومت آن را به حفره دار شدن و خوردگی شیاری افزایش می دهد (نسبت به فولاد زنگ نزن ۳۰۴)، با این حال، فولاد ۳۱۶ همچنان نسبت به حضور یون کلر بسیار حساس است.

چگونه می توانم فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل را به صورت ساده، سریع و کارگاهی از فولاد معمولی تفکیک کرده و تشخیص دهم؟

برای دریافت پاسخ کلیک کنید

محصولات مرغوب فولاد زنگ نزن ۳۱۶ از ساختار تک فازی آستنیت تشکیل شده اند ولی تحت شرایطی ممکن است به همراه آستنیت، فازهای فریت، مارتنزیت، کاربید و فازهای دیگر هم وجود داشته باشد. آستنیت یک فاز غیر مغناطیس است، بنابراین فولاد ۳۱۶ در دمای محیط غیر مغناطیس بوده و جذب آهنربا نمی شود. در نتیجه به این فولادها به اصطلاح نگیر هم می گویند. در حضور فاز فریت یا مارتنزیت، این فولاد قابلیت جذب مغناطیس پیدا می کند. در فولاد ۳۱۶ ریخته گری شده معمولاً درصد قابل توجهی فریت حضور دارد، به همین دلیل فولادهای ۳۱۶ ریخته گری شده جذب آهنربا می شوند.

فولاد زنگ نزن ۳۱۶ یک فولاد جوش پذیری است و جوشکاری آن با روش های مختلف جوشکاری انجام می شود. یکی از مشکلات رایج در جوشکاری فولادهای زنگ نزن آستنیتی مثل ۳۱۶، بروز ترک های گرم انجمادی است. این مشکل با کنترل دقیق ترکیب شیمیایی فلز پایه و الکترود و حضور مقدار موثری فاز فریت اولیه در فلز جوش قابل پیشگیری است. از مشکلات متداول دیگر در جوشکاری این فولادها، رسوب کاربید در مرزدانه های آستنیت است که به پدیده حساس شدن مشهور است. این پدیده باعث خوردگی بین دانه ای در این فولادها می شود. بنابراین در محیط هایی که خوردگی از اهمیت برخوردار است، باید تمهیداتی به کار گرفت تا از وقوع این پدیده در حین جوشکاری فولادهای ۳۱۶ پیشگیری کرد، از جمله عملیات حرارتی آنیل انحلالی پس از جوشکاری، استفاده از فلز پایه و الکترودهای کم کربن مثل ۳۱۶L و استفاده از فلز پایه و الکترودهای پایدار شده با حساسیت کمتر به خوردگی بین دانه ای مثل ۳۲۱، ۳۴۷ و ۳۱۶Ti.

نامگذاری ۳۱۶ برای این فولاد زنگ نزن طبق دستورالعمل نامگذاری AISI/SAE بوده و استانداردهای ASTM نیز از همین نام استفاده می کنند. در سیستم UNS از کد S31600 برای این فولاد استفاده می شود و معادل آن در استانداردهای اروپایی DIN EN، فولاد ۱٫۴۴۰۱ است. ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی فولاد ۳۱۶ در استاندارد ASTM طبق جداول زیر است: