ریخته گری آلومینیوم به روش ثقلی – ویدیو از کارخانه ریخته گری آلونتورک ایتالیا

ویدیو:

---

نام ویدئو به فارسی: ریخته گری آلومینیوم به روش ثقلی در کارخانه ریخته گری آلونتورک ایتالیا

نام ویدئو به انگلیسی (در یوتیوب):  Aluminum Gravity Casting 

زمان ویدئو: ۴ دقیقه و ۴۱ ثانیه

فرمت ویدئو: MP4 با کیفیت ۷۲۰

زبان: بدون کلام

زیرنویس: –

مشاهده ویدیو:

 

 

 

 

 

 

توضیحات:

 

ریخته گری در قالب های دائم (Permanents Molds) فرایندی از ریخته گری است که در آن از قالب های دائم (با طول عمر زیاد) برای تولید انبوه قطعات به طور مکرر و بدون تعویض قالب در هر بار ریخته گری استفاده می شود. روش های ریخته گری در قالب های دائمی بر اساس نحوه پر شدن قالب را می توان به سه نوع متداول زیر دسته بندی کرد:

• ریخته گری ثقلی با ریخته گری در قالب ریژه: که در آن مذاب بر اساس نیروی وزن خود قالب را پر می کند.
• ریخته گری تحت فشار: که در آن قالب بر اساس نیروی فشاری وارد بر مذاب پر می شود.
• ریخته گری گریز از مرکز: که در آن مذاب در نتیجه نیروی گریز از مرکز، قالب را پر می کند.

 

در ریخته گری تحت فشار که در صنعت به آن دایکاست گفته می شود، مذاب تحت یک فشار معین وارد محفظه ی قالب می شود. مقدار فشار به عوامل مختلفی از جمله جنس فلز، وزن قطعه و غیره بستگی دارد. تفاوت این روش با روش ثقلی در نحوه ی پر کردن قالب توسط مذاب است. به طوری که در روش ثقلی، پر شدن قالب بر اساس نیروی ثقلی یا همان مذاب مذاب صورت می گیرد، در حالی که در ریخته گری تحت فشار، هم ورود مذاب به داخل محفظه قالب و هم انجماد آن تحت فشار بیش از یک اتمسفر انجام می گیرد.

قالب ریژه از نوع قالب دائمی می باشد که برای تهیه ی تعداد زیادی قطعه ی یکسان به طور مکرر مورد استفاده قرار می گیرد. جنس این قالب ها عموماً با توجه به درجه حرارت بارریزی مذاب، اندازه ی قطعه ریختگی، تعداد قطعات ریختگی در هر قالب و قیمت مواد قالب انتخاب می گردد و معمولاً از چدن خاکستری، فولاد و برنز ساخته می شوند. نحوه پر شدن قالب های ریژه براساس نیروی وزن مذاب می باشد. این قالب ها عموماً برای تولید انبوه از طریق قالب سازی تهیه می گردند ولی برای تولید کم و پایین آوردن هزینه قالب سازی، این قالب را به روش ریخته گری ساخته و سپس به منظور دستیابی به ابعاد نهایی روی آن ها ماشین کاری و پرداختکاری انجام می شود. قالب های ریژه معمولاً دو یا چند تکه بوده و به وسیله پیچ، گیره، اهرم و … به هم جفت می شوند.

ریخته گری در قالب های ریژه مزایا و محدودیت هایی دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• مزایا:

١- سهولت در تولید، ۲- دقت ابعادی خوب، ٣- کیفیت سطح بالا، ۴- حداقل عیوب در قطعات ریخته شده، ۵- ریخته گری قطعات با حداقل ضخامت تا ۳ میلیمتر و ۶- اقتصادی بودن در تولید قطعه با تعداد زیاد

• محدودیت ها:

١- محدودیت در ریخته گری قطعات بزرگ و سنگین، ۲- محدودیت در ریخته گری قطعات پیچیده، ۳- محدودیت در ریخته گری آلیاژهای با نقطه ذوب بالا و ۴- هزینه بالای ساخت قالب

 

مراحل انجام کار در ریخته گری ثقلی :

• دو نیمه قالب ریژه قبل از جفت شدن پوشش مناسب داده می شود. این عمل برای جلوگیری از شوک های حرارتی و تماس مستقیم مذاب و قالب و همچنین افزایش عمر قالب انجام می گیرد.
• دو نیمه قالب جفت شده و به وسیله گیره یا پیچ دستی محکم می شوند.
• قالب آماده بارریزی می شود. دقت می شود که مقدار مذاب متناسب با حجم محفظه قالب (قطعه و سیستم راهگاهی) باشد.
• پس از انجماد مذاب دو نیمه قالب از یکدیگر باز می شوند.
• قطعه به وسیله انبر از قالب خارج می شود.