جوش نبشی، ماهیچه ای یا گوشه عبارت است از جوشی با مقطع مثلثی شکل که دو سطح تقریباً عمود به هم را در اتصالات لبه روی هم، گوشه ای و سپری (شکل ۱) به یکدیگر متصل می نماید. در این جوش ها به آماده سازی لبه ها نیاز نمی باشد. نمایی از یک جوش نبشی و بخش های مختلف آن در شکل ۲ نشان داده شده است.
شکل ۱ – جوش گوشه در انواع اتصالات
شکل ۲ – نمایی از جوش گوشه و قسمت های آن
جوش گوشه به دلیل اقتصادی بودن آن، سادگی به کارگیری و قابلیت استفاده در اغلب موارد جوشکاری، از کاربرد زیادی در کارهیا صنعتی و ساختمانی برخوردار است. در شکل ۳ نمونه ای از کاربرد این جوش نشان داده شده است. در جوش گوشه به دلیل روی هم گذاری قطعات، دقت کمتری نسبت به جوش شیاری در مونتاژ قطعات نیاز است. از سوی دیگر، به دلیل عدم نیاز به لبه سازی، کاربری آن آسان و هزینه های ساخت پایین تر است.
شکل ۳ – نمونه هایی از کاربرد جوش گوشه
سایز جوش نبشی یا گوشه عبارت است از ساق بزرگترین مثلث متساوی الساقینی که در مقطع جوش نبشی محاط می گردد. در این تعریف، اندازه اضلاع یا ساق های جوش نبشی برابر هستند (شکل های ۴ و ۵). در یک تعریف دیگر که جوش نبشی با ساق های نابرابر را هم مجاز می داند، سایز جوش، اندازه ساق های بزرگ ترین مثلث قائم الزاویه ای است که در مقطع جوش نبشی محاط می گردد (شکل ۶).
شکل ۴ – جوش گوشه محدب
شکل ۵ – جوش گوشه مقعر
شکل ۶
جوش نبشی با ساق های نابرابر معمولاً برای افزایش سطح گلویی جوش یا استحکام بیشتر وقتی که ضلع عمودی جوش را نمی توان افزایش داد استفاده می شود. البته اگر امکان افزایش اندازه هر دو ساق فراهم باشد، نباید از ساق های نابرابر استفاده نمود، زیرا طبق شکل ۷، میزان مواد مصرفی و حجم جوش و به تبع آن هزینه های جوشکاری افزایش می یابد. در این حالت برای محاسبات جوش، اندازه کوچک ترین ساق را استفاده می کنند. سطح جوش نبشی در عمل به صورت محدب (Convex) یا مقعر (Concave) است. در جوش های نبشی محدب، ساق یا پای جوش با سایز جوش برابر است (شکل ۴) ولی سایز یک جوش نبشی مقعر کوچک تر از ساق یا پای جوش است (شکل ۵).
شکل ۷
پارامتر مهم در طراحی جوش، گلویی جوش (Weld Throat) است. سه نوع گلویی جوش در جوش های نبشی مطرح است که در شکل های ۴، ۵ و ۸ هم مشخص شده است.
- گلویی تئوری (Theoretical Throat): فاصله عمودی از ریشه اولیه اتصال تا وتر بزرگترین مثلث متساوی الساقینی که در مقطع جوش نبشی محاط می گردد.
- گلویی موثر (Effective Throat): کوتاه ترین فاصله از ریشه جوش تا سطح آن بدون در نظر گرفتن مقدار تحدب.
- گلویی واقعی (Actual Throat): کوتاه ترین فاصله از ریشه جوش تا سطح آن با در نظر گرفتن مقدار تحدب.
در جوش های نبشی مقعر، گلویی موثر و واقعی برابر است ولی در جوش های محدب، گلویی موثر کوچک تر از گلویی واقعی است. استحکام یا مقاومت جوش نبشی بر پایهی ضخامت گلویی تئوری محاسبه می شود. در استاندارد ISO، گلویی تئوری با نام گلویی اسمی (Nominal Throat) مشخص شده است. در این استانداردها برخلاف استانداردهای آمریکایی، سایز جوش را می توان هم بر اساس اندازه ساق جوش و هم بر اساس ضخامت گلویی اسمی جوش بیان نمود. رابطه بین ضخامت گلویی و ساق جوش مطابق شکل ۹ به دست می آید و برابر است با:
ساق جوش × ۰٫۷۰۷ = ضخامت گلویی جوش
شکل ۸ – جوش گوشه با ذوب ناقص
شکل ۹– جوش گوشه با ذوب کامل
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.